Civadoun(-faus-senòbi)
Helictochloa bromoides
Poaceae Graminaceae
Nom en français : Avoine faux brome.
Descripcioun :Aquest civadoun, di proun coumun, trachis dins la garrigo e sus li tepiero seco de colo. Un cop se, douno d'èr à un senòbi, aleva si arèsto torso. Li glumo soun eici pu courto (< 9 mm pèr aquelo de dessouto e < 12 mm pèr aquelo de dessuto) que encò Helictochloa pratensis. Fai parti dóu nouvèu gènre Helictochloa dessepara dis Avenula.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 25 à 50(80) cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Helictochloa
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 12 à 14 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1400 m
Aparado : Noun
Liò : Tepiero seco
- Garrigo
- Colo
- Roucaio
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Estenoumediterrano-Ouèst
Ref. sc. : Helictochloa bromoides (Gouan) Romero Zarco, 2011
(= Avenula bromoides (Gouan) H.Scholz, 1974 )
Vióuleto(-d'Argentera)
Viola argenteria
Violaceae
Nom en français : Violette d'Argentera.
Descripcioun :Aquesto pichoto e poulideto vióuleto trachis dins li claparedo e gres dis Aup marino sus sòu séusous. Se recounèis à si fueio redouno en couor à la baso e à si flour mai larjo qu'auto. Es uno planto endemico dis Aup marino e de Corso. Acò èi de vèire emé soun ancian estacamen emé Prouvènço i'a 30 milioun d'annado.
Usanço :Li flour de vióuleto soun manjadisso, li meiouro soun li mai perfumado, coume Viola odora o Viola suavis. Soun richo en vitamino C e A.
Port : Erbo
Taio : 5 à 10 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Viola
Famiho : Violaceae
Ordre : Malpighiales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 15 à 20 mm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 2000 à 3000 m
Aparado : Noun
Remarco : Endemico Aup marino e Corso
Juliet à avoust
Liò : Claparedo
- Gres
- Roucas
- Asclo de roucas
Estànci : Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuroupo
Ref. sc. : Viola argenteria Moraldo & Forneris, 1988